Gingingerbeer

17 op 18-11, Vic Falls, Zimbabwe.
Vreemd. Wilde net verder met mijn verslag, laatste verslagen blauw gemaakt zoals altijd. Hele verslag weg! Als het goed is nog wel te downloaden vanaf WBJ.nu.
We liggen nog even lekker te loeren naar nat geo wild, met een gingingerbeer op het nachtkastje.
Koffer gepakt maar nog niet dicht. Twee stuks handbagage ivm hier bloedheet en in Amsterdam (en Londen?) bibberkoud. Dus extra tas met warme broek, extra T-shirt, vest en jas. Voor het geval de bagage niet gelijk met ons aankomt. Schijnt volgens de BA info te mogen.
We zijn er nog niet over uit wat morgen te doen, zien wel. Moeten om 10 uur uit checken, vertrekken om 10u45 naar vliegveld in Vic Falls. Vliegen dan rond 2en naar Johannesburg. Daar 4,5 uur stukslaan. Dan een uur of 11 naar Londen. Dan nog ff naar Amsterdam. Waar we dan, als alles meezit, om een uur of negen maandagochtend zullen landen. We hebben nog veel te snacken, gaan we wel of niet ontbijten en waar? Moeten we niet eens gaan slapen… ach. Als ik thuis ben kan ik ook slapen.

Vanavond de afscheidsborrel (gelukkig geen diner ;-)) met de groep gehad. Aan mij de eer voor de afscheidsspeech. Geen zware opgave, aan Alet hadden we een van de beste reisbegeleidsters in ruim 25 jaar Djoser reizen. Ik heb me in gehouden en het wat de groep betreft algemeen gehouden. Het werd gewaardeerd. Het ligt me gek genoeg wel, spreken in het openbaar.
Na dit samenzijn vertrokken André en ik naar een Thais restaurant. Een deel van de groep ging naar iets dat mamma Africa heette. Toen we deze toko gevonden hadden -best een opgave- waren we even bang dat het dicht was dan wel dat we de enige gasten waren. Er zaten 3 mannen te eetvergaderen en toen wij net zaten kwam er nog een echtpaar. Goed gegeten. Beetje twijfels of de Windhoek draught wel echt in het flesje zat...smaakte vreemd maar vooralsnog geen krampjes.

Het zit er bijna op! Deze ontzettend intensieve reis met een te hoog tempo. Ik verlang naar de katten en een frisse omgeving. En schone voeten!