Natuurpark en functionele boosheid

Vandaag zijn we naar de westkant van het eiland gereden om het Christoffelpark te bezoeken. Het plan was om daar een wandelroute te doen, maar ik word in bescherming genomen tegen A's wandeldrift want tegen de tijd dat we arriveerden MOCHT je niet meer wandelen. Het was pas half een... Gelukkig konden we nu met de auto door het park tuffen! Gezien de hoogteverschillen ben ik wel erg blij dat ik niet hoefde te lopen ook.

De reden dat we zo " laat" pas daar waren lag in het feit dat we voor de derde keer moesten bellen naar de lokale vertegenwoordiger van onze reisorganisatie. We hebben ook vrijdag en zaterdag contact met ze gehad en ondanks de belofte een en ander uit te zoeken horen we niets terug, terwijl ik vanmorgen een helder antwoord kreeg vanuit Nederland dat ook hierheen was doorgegeven.
Wij vliegen morgen om 15u30 naar Aruba en Mellow Yellow (what's in a name...) travel bleef volhouden dat we om 12u30 vlogen en dat we DUS om 10 uur opgehaald zouden worden. Pas toen André vanmiddag zoals hij dat noemde " functioneel boos" werd kwam er als bij een wonder opeens een mailtje vanuit Nederland binnen en worden we om 13:00 opgehaald. En zich maar blijven verschuilen achter supervisors en mail die niet aankomt... Ammehoela! Waarschijnlijk is er een andere groep die wel om 12u30 vliegt en het is natuurlijk wel zo handig om ons dan ook meteen te droppen op het vliegveld.

Na het Christoffelpark zijn we teruggereden via de flamingo's. Die uiteraard direct wegvlogen toen we eraan kwamen. Wel een mooi gezicht.

Bij terugkomst in onze villa zaten onze adoptiekittens AngstigeMagereRooie, ZwartWitteFelleKlauw en CypersNeefjeIkHoorErNietBij ons al op te wachten. Zouden ze verhongeren zonder onze voedselhulp? Nu ja, waarschijnlijk is dit een van de weinige plekken op het eiland waar ze nog wat te eten krijgen. Het barst werkelijk van de katten hier, degenen die ons bezoeken vormen waarschijnlijk maar een kleine 5% van de populatie.

Wat betreft de dolfijnen hopelijk op Aruba nog een kans. De Dolpin Academy hoort bij het sea aquarium en de dolfijnen daar zijn dus gevangen dan wel geboren in gevangenschap. Denk dat ze het daar niet heel erg beroerd hebben, maar laat ze maar fijn verder gaan met hun projecten voor autistische kindjes en dergelijke. Die hebben er meer aan dan ik. Een kus van een dolfijn voor 20 dollar, zwemmen in een groep voor 80 dollar en individueel voor 180... tja, dat heb ik er gewoon niet voor over.

Truus: het wasinderdaad leuk geweest als jij met Roemer en M&M een w-endje langs had kunnen komen, ruimte zat! Denk dat Roemer zich ook enorm vermaakt had. Schrok me gister trouwens wel rot. We waren in de lobby om weer te bellen met die Mellow Yellow knakkers toen een vader en moeder met een kindje van Roemers leeftijd naar binnen renden. Kind was in shock volgens ouders. Was ook wel eng, maar toen moeder vertelde dat kindje al 2 dagen koorts had dacht ik aan een koorststuip. Bleek ook zo te zijn. Toevallig verbleef er kennelijk een Amerikaanse kinderarts op het terrein en zij was er als eerste met adrenalineshots die gelukkig niet nodig bleken te zijn. Had wel spijt dat ik niet iets van kinder EHBO beheers, die moeder vroeg me wanhopig of ik niets kon doen en die vader was zo erg in paniek. Ze dachten dat het kind stikte...en het was ook wel eng toen het opeens blauwe lipjes kreeg.
Gelukkg liep het goed af en kon die kinderarts de ouders geruststellen.

Hoe gaat het inmiddels met Joke? Operatie geslaagd? Verblijft ze nu in de St Jans Kliniek? We hebben een kaart naar haar huisadres gestuurd, maar iemand zal de post wel doen neem ik aan...

Liefs van ons beiden!