Katers en vieze onderbroeken

De rest van de dag op de floatel voornamelijk lummelend doorgebracht. Beetje hangen in de hangmat. Die pardoes brak, lianen zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Gelukkig vloog mijn e-reader niet in de stromende rivier… het balkonhekje was ook aan reparatie toe maar dat leek me mijn zaak niet.
We hadden ons met een zwemvest om met de rivier mee kunnen laten drijven, met een boottochtje mee kunnen gaan, maar nergens zin in eigenlijk.
Nieuwe hangmat gekregen, banaantjes etend en lezend verder gehangen. Omdat het ging regenen werd het zo donker dat André niet meer kon lezen. Een 'mam ik verveel me’ momentje. Ik maar zeggen dat vervelen goed is, dat hij maar even moest gaan kijken wie zich nog meer verveelde en dat hij de rest van de banaantjes naar de dorpsolifant kon brengen. Kennelijk moest ík toch iets doen om hem bezig te houden en toen zijn we de scrypto maar gaan oplossen bij het licht van een olielamp en het lampje van mijn e-reader. Toen mochten we eten en niet lang daarna naar bed.

‘ s Morgens stond André al vroeg te poedelen onder de douche van koud rivierwater. Ik had beroerd geslapen. Heel heet en vochtig, geen houding kunnen vinden. Toch ook maar onder de douche en veel te vroeg naar het ontbijt wat er dus nog niet was.
Snel nog even tandenpoetsen en we mochten weer de longtailboat in naar de bus. Een lange reisdag voor de boeg. Via Ayutthaya naar Sukothai met meerdere stops. Uiteindelijk na vele te hebben uitgeprobeerd een houding gevonden waarmee ik soort van kan slapen in de bus. Stoelen zo ver mogelijk naar achter, half op mijn zij met hoofd richting gangpad en benen omhoog tegen de stoel aan het raam.

In Ayutthaya twee tempels bezocht hoewel wij de eerste oversloegen omdat deze goed zichtbaar was vanaf de omheining. In plaats daarvan een ijsje gehaald. André speurend naar wifi omdat hij al twee dagen achter op schema loopt van het Harry Potter Halloween event van Simpsons tapped out. Was ook wel zuur dat hij bij de eerste koffiestop een wifi-code kreeg die het, ook met hulp van personeel, niet deed.
De tweede tempel had meer aantrekkingskracht, zoals een boeddhahoofd verstrengeld in boomwortels waar je alleen eerbiedig knielend een foto van mag maken. Daarna werden wij door mr. Mac in de richting van een restaurant gedirigeerd voor de lunch. Wij kwamen echter een koffietentje tegen dat er leuk uitzag en een wifi symbool op de deur had. Bleek een uitstekende keuze. Heerlijke tonijn sandwiches en een perfecte iced Earl Grey. Voor minder dan wat de groepsleden moesten aftikken.

Daarna nog een hele lange ruk naar Sukothai. Wel met de nodige plas en drinkpauzes gelukkig. Bij een van de 7-11ens een busje Cool Arctic poeder van Snake Brand kunnen scoren. Dit is een aanrader voor reizigers in Azië! Ze hebben ook prickly heat powder maar dat heb ik al thuis staan. Ruim aanbrengen en je voelt je weer fris, niets aantrekken van het feit dat je eruit ziet alsof je net onhandig oliebollen hebt gegeten. Het kost erg weinig, ongeveer 70 cent.

Toen we eindelijk bij het resort aankwamen, een upgrade tov het hotel dat op de lijst staat, een minder aangename verassing. Het zakje met vuile was is waarschijnlijk bij het jungle resort blijven liggen. Niet gek: in die hutjes is het aardedonker en ik ben allang blij dat ik geen spullen van waarde heb laten liggen. Hoewel André daar anders over denkt omdat zijn beste Bjorn Borg onderbroek erin zat. Van mij een T-shirt en 2 of 3 Zeeman fuiken, daar kom ik wel overheen. We moeten voor A nog wel een nieuwe fuik gaan scoren want hij heeft nog maar één schone en de was droogt hier niet snel. Het lukt vast wel een fake Armani of Gucci slip te scoren.

Het leed was snel geleden toen bleek dat onze kamer nóg een upgrade had gekregen in de vorm van een aanhankelijk luid miauwend en uiterst schattig katertje. Het liet zich met moeite buiten zetten voor de nacht, mja, wij reizen niet met een kattenbak in de koffer. Vanmorgen bleek dat er een wonderbaarlijke vermenigvuldiging heeft plaatsgevonden. We hebben nu 4 rode katertjes. Drie wat jongere en vader of oudere broer. Het stel loopt vrolijk in en uit onze kamer en laat zich graag aaien en zelfs oppakken. Behalve pa, die wilde liever hardhandig spelen.
Ze worden goed verzorgd. Goed op gewicht, schone vacht en duidelijk gewend aan mensen. Ik vermoed dat het de ongediertebestrijdingsploeg van het resort is.

Wij zitten nu relaxed op ons terras koffie te drinken terwijl André moed verzameld om zijn boeventronie te gaan scheren. Een van de katertjes ligt naast ons, de rest is waarschijnlijk weer aan het werk gegaan. Later nemen we de hotelshuttle naar het tempelcomplex waar we op kosten van Djoser fietsen mogen huren. We hadden ook met een tuktuktour mee kunnen gaan langs de lokale mandenvlecht en pottenbakfabriekjes, we mochten dan zelfs rijst planten wat natuurlijk helemaal te woepie is, maar wij vinden dit leuker. Zelluf doen! Wat zijn we toch een stel kleuters ;-)