Ping'an
Door: Helga
Blijf op de hoogte en volg Helga
23 Oktober 2016 | China, Pingnan
Aangekomen in Ping'an. Er zijn wat Nederlanders ons voor geweest want er stond een paar klompen in de lobby en het is de eerste plek waar we Heineken kunnen krijgen. In Nederland vind ik dat te zoet maar vergeleken bij het Chinese bier is het heerlijk. Nu krijgt u misschien de indruk dat ik deze vakantie geobsedeerd ben door bier, ik realiseer me dat ik het onderwerp eerder heb aangestipt, maar het valt reuze mee. Het is wel prettig verfrissend na wat inspanning, en gaat goed samen met het Chinese eten. Gisteren dronk ik ergens een Ice tea met jasmijn, dat was ook erg prettig en gelukkig niet (ge?)zoet.
Vanmorgen zouden we dus na het ontbijt direct op een bus stappen omdat we drie uur moesten rijden, grote bagage ergens stallen, een shuttlebus in en vervolgens 45 minuten de berg op klunen om het bergdorpje Ping'an te bereiken. Mr. Lee de lokale agent -Agnes de reisleidster heeft hem ondanks haar vegetarische levenswijze het liefst rauw of met sojasaus op haar bord- was echter niet van plan zich aan de meermaals afgesproken vertrektijd te houden. Zo stonden we dus ruim 45 minuten te wachten want: Traffic Jam, Dog ate the drivers License, flat tire etc. De hotelier zei dat we toch veiliger aan het eind van de brug konden staan maar wij togen liever naar het grote parkeerterrein verderop. Konden we onderweg nog even goed kijken naar de uitvaartplechtigheid die gister al begonnen was. Er moet goed gegeten worden bij zoiets. Een heel varken werd uitgebeend, als het er geen twee waren. Stapels lenteui. De overledene was inmiddels uit de winkel waar hij gister nog lag opgebaard gehaald, waarheen was een raadsel. Hopelijk niet met het varken en de lenteui in de enorme woks verdwenen.
Toen de bus eindelijk aankwam bleek waarom ze ons liever niet op de parkeerplaats oppikten: er werd uit ONZE bus eerst een groep Chinese toeristen geloosd. Dat hadden wij natuurlijk niet moeten zien. Uiteraard zal de verklaring zijn dat deze mensen gestrand waren in de file, een ervan een rijbewijs had en een ander goed in het wisselen van banden.
Anyway...de rit naar het bagagedepot was sneller dan verwacht, de shuttlebus naar boven ook, en het klunen naar boven was een eitje vergeleken bij wat ik me ervan had voorgesteld. Ik lig nu lekker op bed te genieten van het uitzicht terwijl André met Piet, Edo en Agnes de hoogste piek aan het beklimmen is. Ofzo. Op de achtergrond gehamer en geklop, er moeten tenslotte nog meer authentieke houten hotels gebouwd worden.
De Longji rijstterrassen hier zijn de grootste producent van de broodnodige rijst voor heel China. Jongeren trekken echter en masse naar de grote stad, geen zin in het zware en waarschijnlijk ook zwaar onderbetaalde werk als rijstboer. Ik gok dat over een paar jaar alleen nog plastic rijstplantjes op de terrassen staan zodat er welk seizoen dan ook mooie plaatjes geschoten kunnen worden door de toeristen. Dat met die rijst om te eten lossen ze vast wel op door de productie te verplaatsen naar nog lagere lonenlanden. Wie weet horen wij daar op een gegeven moment wel bij... De Chinese lange termijnplanning is nogal doordacht en wordt niet gehinderd door milieubewuste of überhaupt protesterende bevolking. Het gevaar komt misschien wel gewoon uit het oosten en niet noodzakelijkerwijs uit het midden oosten.
Als iemand zich nog wat afvraagt over China of de reis an sich: kom maar met vragen. Er hebben nog geen explosies plaatsgevonden in de groep, gaat eerlijk gezegd ook een hoop langs me heen. Ik begin zo met de laatste week voor ons toch ook al een beetje te verlangen naar thuis. Met name het wassen van mijn kleren in Dettol of Biotex groen en een uitgebreide douche. Niet dat er hier geen douches en zeep zijn, maar ik voel me continue een beetje tot een boel smoezelig. Nu helemaal omdat het hier erg warm en vochtig is.
Vanmorgen zouden we dus na het ontbijt direct op een bus stappen omdat we drie uur moesten rijden, grote bagage ergens stallen, een shuttlebus in en vervolgens 45 minuten de berg op klunen om het bergdorpje Ping'an te bereiken. Mr. Lee de lokale agent -Agnes de reisleidster heeft hem ondanks haar vegetarische levenswijze het liefst rauw of met sojasaus op haar bord- was echter niet van plan zich aan de meermaals afgesproken vertrektijd te houden. Zo stonden we dus ruim 45 minuten te wachten want: Traffic Jam, Dog ate the drivers License, flat tire etc. De hotelier zei dat we toch veiliger aan het eind van de brug konden staan maar wij togen liever naar het grote parkeerterrein verderop. Konden we onderweg nog even goed kijken naar de uitvaartplechtigheid die gister al begonnen was. Er moet goed gegeten worden bij zoiets. Een heel varken werd uitgebeend, als het er geen twee waren. Stapels lenteui. De overledene was inmiddels uit de winkel waar hij gister nog lag opgebaard gehaald, waarheen was een raadsel. Hopelijk niet met het varken en de lenteui in de enorme woks verdwenen.
Toen de bus eindelijk aankwam bleek waarom ze ons liever niet op de parkeerplaats oppikten: er werd uit ONZE bus eerst een groep Chinese toeristen geloosd. Dat hadden wij natuurlijk niet moeten zien. Uiteraard zal de verklaring zijn dat deze mensen gestrand waren in de file, een ervan een rijbewijs had en een ander goed in het wisselen van banden.
Anyway...de rit naar het bagagedepot was sneller dan verwacht, de shuttlebus naar boven ook, en het klunen naar boven was een eitje vergeleken bij wat ik me ervan had voorgesteld. Ik lig nu lekker op bed te genieten van het uitzicht terwijl André met Piet, Edo en Agnes de hoogste piek aan het beklimmen is. Ofzo. Op de achtergrond gehamer en geklop, er moeten tenslotte nog meer authentieke houten hotels gebouwd worden.
De Longji rijstterrassen hier zijn de grootste producent van de broodnodige rijst voor heel China. Jongeren trekken echter en masse naar de grote stad, geen zin in het zware en waarschijnlijk ook zwaar onderbetaalde werk als rijstboer. Ik gok dat over een paar jaar alleen nog plastic rijstplantjes op de terrassen staan zodat er welk seizoen dan ook mooie plaatjes geschoten kunnen worden door de toeristen. Dat met die rijst om te eten lossen ze vast wel op door de productie te verplaatsen naar nog lagere lonenlanden. Wie weet horen wij daar op een gegeven moment wel bij... De Chinese lange termijnplanning is nogal doordacht en wordt niet gehinderd door milieubewuste of überhaupt protesterende bevolking. Het gevaar komt misschien wel gewoon uit het oosten en niet noodzakelijkerwijs uit het midden oosten.
Als iemand zich nog wat afvraagt over China of de reis an sich: kom maar met vragen. Er hebben nog geen explosies plaatsgevonden in de groep, gaat eerlijk gezegd ook een hoop langs me heen. Ik begin zo met de laatste week voor ons toch ook al een beetje te verlangen naar thuis. Met name het wassen van mijn kleren in Dettol of Biotex groen en een uitgebreide douche. Niet dat er hier geen douches en zeep zijn, maar ik voel me continue een beetje tot een boel smoezelig. Nu helemaal omdat het hier erg warm en vochtig is.
-
23 Oktober 2016 - 11:23
Michelle Ten Berge:
Hilarisch verslag deze! Ga zo door. Jullie reizen zijn blijkbaar toch echt het leukst als er van alles mis gaat -
23 Oktober 2016 - 12:02
Helga Ten Berge:
Tja, verder valt er hier niet zoveel te beleven ;-) -
23 Oktober 2016 - 12:54
Truus..:
wat fijn om weer jouw belevenissen mee te maken; never a dull moment......
ik kijk weer uit naar de vlg. post XX -
23 Oktober 2016 - 13:19
Vader:
Een reis is nimmer hetzelfde evenals een mens, ga dan ook nooit op reis met hen die je niet mag. Maar een troost je gaat op reis om weer thuis te komen -
24 Oktober 2016 - 05:56
Richard:
Prachtige verhalen, weer !
Bijzonder land, idd, ze denken behoorlijk vooruit, niet goedschiks, dan kwaadschiks. Chinezen zijn niet voor niks, over de hele wereld verspreid, de behoefte om daar te blijven, is niet altijd zo bar groot. Om te bereizen vonden wij het super en indrukwekkend, ( zo vonden ze ons ook ), maar da's wel 18 jaar geleden .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
