Muggen, ezels, geiten, leguanen, vlinders....

Gister na een redelijk aangename reis met tussenstop op Aruba aangekomen op Bonaire. Het is maar goed dat wij terugvliegen vanaf Aruba want hier in het resort werden diverse gestrande reizigers opgevangen die niet meer in het vliegtuig pastten. Hoewel het toch geen straf is om wat langer te blijven en wij hebben daar toch nog wat extra tijd voor ;-)
Voor het eerst zit ik relaxed met de Ipad van zuslief via gratis WIFI te typen. Het gedoe van het vinden van een internetcafe dat betaalbaar en niet te stressvol (in Turkije was ik als vrouw alleen niet veilig en moest A me bewaken, ik heb toetenborden meegemaakt die mijn blindtypvaardigheden nogal op de proef stelden, en in Frans Polynesie was het onbetaalbaar en was het heel flauw dat ik de schuld kreeg van een middag gratis internet omdat ik toevallig de laatste was die het had gebruikt) is behoort nu tot het verleden! Ik ga ook zo'n hebbedingetje aanschaffen.
Vanacht heerlijk geslapen terwijl storm en regen ons strandhuisje geselden. Ontwaakt en vanaf de veranda naar de turkooise zee gekeken. Fietsen gehuurd met 7 versnellingen. Die hadden we nodig want het waait hier bovenwindelijk. Boodschappen gedaan bij een AH franchise, het is wel erg bizar om aan de andere kant van de wereld pain de boulonge en andere tyische AH sjit te kunnen kopen. Het kost dan wel wat... Maar het heeft toch ook wel wat om hier zelf te kunnen koken. Morgen spruitjes, die waren in de aanbieding. Grapje natuurlijk, het is MIJN verjaardag en niet die van A. Dan wordt het woensdag spruitjes vrees ik. De man voor ons in de rij had andijviestampot met gehaktballen oid. Dat is toch wel erg smerig hier in de tropische hitte. Gelukkig is hier geen magnetron.
Terugfietsende vanaf Kralendijk naar Sorobon waar wij in alle rust genieten kwamen we ezels (vroeger gebruikt als lastdier voor o.a. zouttransport), geiten, en hele mooie flamingo's tegen. Andre was net te laat met een foto, die beesten vlogen verontwaardigd weg toen hij wilde afdrukken. Misschien zijn het koninklijke flamingo's en hebben ze behoefte aan privacy.
Bij het huisje zijn we bezocht door meneer en mevrouw leguaan (hoewel, we zijn niet zo thuis in die beesten, we vonden ze te groot en te boeiend van kleur om voor hagedis door te kunnen gaan) die waarschijnlijk gewend zijn gevoerd te worden. Toen we niets kwamen brengen kwam meneer de veranda op, maar dat leverde hem niets op.
De drie stappen naar het strand gemaakt en daar nog even niets gedaan. Nu ja, Andre heeft de lagune doorlopen tot hij ergens kon zwemmen. Ik me nog ernstig druk gemaakt of hij toch hopelijk niet zo stom was de lagune uit en naar open zee te zwemmen want dat zag er best eng uit.
Bij de eerste internetsessie en het opdrinken van de gratis welkomst rumpunch zat er een vlinder op de grond ernstig zielig te zijn met een gewonde vleugel. Heb hem of haar nog gevraagd wat ik kon doen. Vond het beestje te mooi om te doden dus heb het op een struik met bloemen geplaatst. Hopelijk is het hersteld of in alle rust heengegaan.
Dat was tot op heden alle fauna. Eeeh...behalve dan de muggen. Dat die beesten zich staande kunnen houden in de harde wind vind ik vreemd. Maar ze kunnen het want we hebben beiden toch al aardig wat jeukjes te pakken. Het is erg teleurstellend dat er nergens katten te bekennen zijn, maar ik had al eens begrepen dat Antillianen dat vieze beesten vinden. En honden zijn hier om te waken, dat hebben we gemerkt door het vele geblaf onderweg. Niet van onder de indruk.

Ik denk dat we het hier wel vol gaan houden!