Deja vu en nachtmerries...

Ach, het valt wel reuze mee en komt misschien omdat ik voortdurend vergeet m'n happy pills in te nemen. Op Bonaire ben ik wakker geworden uit een nachtmerrie waarin alles heel snel langsflitste, een soort aardbeving voor je ogen. Nu was er buiten ook iets met het licht, daar zal het wel aan gelegen hebben. Hoe dan ook, ik werd badend in het zweet wakker en heb André vlak daarvoor geslagen. Omdat ik me 's morgens herinnerde dat ik naar gedroomd had en me vaag kon herinneren dat ik " het is heel eng!" tegen André heb geroepen vroeg ik wat hij er van had meegekregen. Een mep recht in het kruis dus....nu ja, het was dan ook heeeeel eng wat ik droomde. ;-)
Toen ik hier de villa op Curacao binnen stapte kreeg ik een deja vu gevoel. Niet dat iets me bekend voor kwam, maar de eerste 2 dagen had ik dus dat kenmerkende gevoel dat ik dit eerder had gedaan. Misschien een voorspellende droom gehad?
Vannacht heeft André eng gedroomd. Hij lag meermaals te flapperen met zijn armen en heen en weer te schudden. Volgens hem werd ie achtervolgt. Hij is ook al twee dagen vroeg te bed gegaan omdat ie uitgeput was van het niets doen. Misschien dat hij nu eindelijk aan het ontspannen is, ik hoop het maar.

Vandaag zijn we met de huurauto naar het sea aquarium geweest. Omdat er zo hoog over werd opgegeven verwachtte ik er veel van, maar tja. De zeeleeuwen show was leuk, de dolfijnen ook, maar voor de rest vond ik het een beetje een aftands zooitje met kleine aquaria met zielige beestjes. Hier had ik dus ook met dolfijnen kunnen zwemmen, maar ben blij dat ik het niet gedaan heb. De gekke oude zeeman heb ik ook nog niet gevonden helaas.
Daarna nog naar het havenfront met die bekende oude Nederlandse huizen. De loopbrug die je daar over kunt steken ging in z'n geheel opzij om een boot door te laten. Mooi stukje techniek. En ook leuk dat we er nog op stonden toen het gebeurde ;-)

Morgen gaan we naar de andere kant van het eiland naar een natuurpark om te wandelen. Dan zakken we weer naar beneden en hopen onderweg nog wat andere bezienswaardigheden aan te doen. Vreemd genoeg lijken dat er nogal weinig te zijn. Hier in de lobby geen enkele folder, en op internet kan ik voornamelijk de blue curacao destilleerder vinden, het zee aquarium... Er was nog een ander wandelgebied en op de site van die organisatie staat dat ze de afgelopen 5 jaar zo weinig belangrstelling kregen dat ze er maar mee gestopt zijn.

Nu moet ik weer terug naar A om hem moed in te spreken over de auto. Het is een automaat met zeer strak afgestelde remmen. Elke keer als hij uit gewoonte wil gaan schakelen vliegen we bijna door de vooruit. Het koppelingspedaal is de rem. Gelukkig zitten er ook goede gordels in ;-)