Tyfoon gaat ons toch nog hier bezoeken?

Zo-even op het nieuws gehoord dat we morgen een stevige storm gaan krijgen. Tsssk, zijn we die tyfoon in Japan steeds een armlengte voor gebleven, komt Francisco doodleuk hierheen. Vandaar de tegenwind en vertraging op de terugreis.

Gisterochtend veilig geland op Schiphol. Tweede deel van reis was bijzonder onaangenaam. We zaten helemaal in de staart van het vliegtuig en kennelijk was er een vriezer onder ons. KOUD! Niet te filmen. Ik zat met 3 dekens over me heen gewikkeld en moest op een gegeven moment zelfs huilen. Oh nee, dat was voordat ik het 3e dekentje van André kreeg Zo koud, zo moe en dan niet kunnen slapen van de kou. Het werd me teveel. Moest ook genoegen nemen met wat er nog aan maaltijd over was gebleven, een of andere varkenvleesrotzooi met rijst. Het was vies.
Gelukkig koffers wel snel binnen en Maarten stond klaar om ons op te halen.

Bij André thuis bleken er stoppen doorgeslagen dus konden we direct aan de slag om alle rotte en beschimmelde etenswaren af te voeren en de boel schoon te maken. Via het Vlaamsch broodhuis (een pain Christophe en een meerzadenpavé rijker) doorgestoomd naar mijn huis. Waar alles prima in orde was.

Mijn voornemen om zo lang mogelijk wakker te blijven is gelukt. André ging tegen half vijf toch maar even liggen en werd door acrobatische toeren van Wickiepoes om half acht wakker gemaakt. Ik hield mezelf druk bezig met het plaatsten van foto's, bereiden van stoofvlees voor vanavond, het maken van groentesoep met balletjes voor bij de uitgebreide broodmaaltijd en het draaien van een wasje. Rond half tien trokken we het allebei niet meer, we zijn niet eens meer aan de wijn met blokjes kaas toegekomen.

Vanmorgen rond 7 zomertijd maakte Zwelgje de kater me wakker door keihard langs het bed te gaan rennen en stamppoten. Vandaag blijven we in en rond bed...althans...André merkte op dat hij de zon ziet. Hmmm...welke tempel zou ie nu weer per se willen bezoeken...
Naar nu blijkt was het de tempel van de Slegte met superaanbiedingen van boeken.

We hebben een geweldige reis gehad in Japan en ik kan het velen aanraden. Vriendelijke behulpzame mensen. Zoals op de dag van vertrek nog de wat oudere "sarariman" (salaryman, kantoorklerk) die een paraplu boven ons hoofd hield toen we in de regen stonden te wachten bij het stoplicht. Hij bleek helemaal niet dezelfde kant op te moeten.
We hebben veel gezien, veel gelopen (beetje teveel naar de zin van mijn lijf en met name mijn voeten), lekker gegeten (teveel helaas), genoten van het openbaar vervoer (Shinkansen, gewone trein, metro, bus en tram) en veel gelachen. Ik wil er nog wel een keer heen!