kát gezien

Vandaag vroeg wakker geworden, beheerder zwembad zien schoonmaken om zes in de ochtend, en weer terug in bed. Fijn uitgeslapen en prettige brunch geserveerd gekrgen van de ontbijtslaaf zoals Andre zichzelf noemt.
Na een uitgebreid verzorgingsritueel (o.a. nagels gelakt) wilde A een stukje gaan wandelen. Het zweet klotste me in de oksels toen ik zag dat hij daarvoor een liter water en enkele snackkomkommers in zijn tás deed. Gelukkig viel het mee en probeerde hij me niet onder valse voorwendselen op een hike de bergrug over te krijgen.
We wandelden naar het haventje dat ondertussen niet groter was geworden. Het is fascinerend te zien dat bedrijven die niet meer bestaan in afbraaktoestand het straatbeeld blijven bepalen. Kennlijk is sloop of opruimen geen optie, het geeft geen vrolijk beeld. Aan de andere kant, het ons aanbevolen restaurant dat we onderweg tegenkwamen zag er wel heel netjes verzorgd uit, dáar werden we weer niet zo vrolijk vande prijzen op de menukaart. Wij denken er nog even overna of e er ad 3,5 € per bolletje zelfgemaakt ijs gaan eten. Dat moet dan wel het ijs van Monte Pelmo evenaren.
Terug omhoog (pfff...zwaar) stak er een zwarte kítten over, bijna gevolgd door een groter exemplaar. De kitten bleef in een ondoordringbaar bosje klagelijk om moeders miauwen, onze pogingen het lief miauwend gerust te stellen mochten niet baten. Het bleef waar het was en liet zich niet weer zien. Terug bij onze villa dook er nog een kat op. Deze vond mij ook al doodeng, en ik probeede hem nog wel te lokken met het aanbod om mee te eten.
Spaghetti gemaakt met tometensaus waarin ruimschoots de door mamma Truus gemaakte pesto verwerkt werd. Griekse yoghurt met stukjes banaan toe. En een heerlijk bakje leut gemaakt in de er plekke aangeschafte fornuis percolator. Want, de villa is perfect afgewerkt, maar de keukeninventaris is niet door een kok of op z'n minst een praktische huisvrouw samengesteld.
Na het eten probeerde A nogmaals bekijkbare kanelen te vinden. Zinloos. Al kwam hij redelijk ver in het vertalen van het Grieks op het scherm.
Inmiddels zijn we niet meer de enige gasten. Het stel met kind blijkt niet verdwenen, en er is een pools drietal opgedoken. Het blijft toch nog rustig gek genoeg, mja, wilde mensen boeken vast aan de andere kant van het eiland.