Efteling en surrealistisch eettheater

In mijn herinnering was het tempelcomplex van Sukhothai toch veel groter...en niet zo netjes geasfalteerd en aangeharkt. Nu hebben ze wel het deel binnen de slotgracht qua kaartverkoop gescheiden van twee andere delen, waar we uiteindelijk helemaal niet meer geweest zijn. We kwamen met de shuttlebus rond een uur of twaalf aan bij de fietsverhuur. We werden herkend als Djoser klantjes en kregen vlot twee fietsen mee. Ik een lief roze exemplaar en André een fiets voor de grotere man.
Eerst een proefrondje en daarna op zoek naar lunch. Het fietste wel lekker zo in het zonnetje en we besloten de lokale markt te bezoeken. Diverse interessante luchten weerstaan, geen geschikte onderbroeken gevonden, maar wel een eetstalletje met veel etende locals dus dat leek ons een goede plek. André bestelde iets wat er op het plaatje leuk uitzag, suki nogwattus. Ik nam gebakken rijst met basilleaf en vlees. In werkelijkheid bleek het gekookte rijst met vlees erop, maar het smaakte goed en voor 75ct pp klagen wij niet.

Toen maar rond gaan fietsen in het tempelcomplex. Pompidom pompidee. Aangeharkte Efteling ervaring, wel prettig. Heel rustig. We kwamen het reisgezelschap ook nog tegen. Mr. Mac had gebeld naar de jungle rafts om te informeren naar mijn zak met was. Er was niets gevonden. Mysterieus… waar is die zak dan gebleven?!? Ik zou toch zweren dat ik 'm in mijn tas of de proviandtas had gedaan. Zit er nu ergens een onderbroeken snuiver te genieten? In de jungle? Onderweg? In de groep?!? Nah... teveel eer voor mijn vuile was. Gek is het wel. Zou de reisverzekering dit dekken?

Ik had nog wel plannen om verder te fietsen, we konden de fietsen de hele dag houden, maar toch maar besloten terug naar het hotel te gaan. Was weinig te zien en het resort is erg comfortabel. Voordat de shuttlebus er was nog even naar de 7-11, een biertje op de hotelkamer gaat er wel in straks! Mooi niet dus, bier mag pas vanaf 17:00 uur verkocht worden. André dacht dat het meisje een grapje maakte. Waarschijnlijk zijn ze bang dat er hordes stomdronken toeristen gaan rondzwalken? Of heeft het iets met Bhumibol te maken? Nu ja, dan maar met een fles cola en een zak cashewnoten terug.
Het zat me toch niet lekker en ik ben via Google maps gaan zoeken naar winkels in de buurt. 2,5 km de andere kant op. Dat is te doen. Helaas mochten we geen hotelfiets lenen, deze zijn alleen voor het hotelterrein. Dat je in 5 minuten rond loopt. De weg is heel gevaarlijk! Vrachtwagens! Eehrm?
Toen zijn we maar gaan lopen. We waren vergeten dat een deel van de weg onder water staat maar met opstropen van de broek en met mijn rivierTeva’s was de 100 meter waden nog best leuk ook. Vlak daarna zagen we een soort schuur die ook een winkel kon zijn. Kijken kan geen kwaad en zo kwamen we toch aan bier, verkocht door een tandeloos lief vrouwtje, nog onder de 7-11 prijs.

We waren best moe en hadden daarom geen zin meer om nog met shuttlebusjes naar het dorp te gaan om te eten. Gisteren hier a la carte gegeten en dat was best goed. Vanavond moesten we daarvoor naar de eetzaal. A la carte was mogelijk maar men verwees ons toch dringend maar vriendelijk richting buffet. Dat zag er goed uit en bleek dat ook te zijn. De ambiance was echter nogal surrealistisch. Er waren maar een paar andere gasten. Ter verhoging van de feestvreugde werden er gekleurde lampen in het plafond aangedaan en jaren 70 easy listening op gezet. Carpenters, rhinestone cowboy, shallala… en toen kwam er een groep Spaanse en lelijke mensen binnen die er ook nog een bijzonder opmerkelijke kledingsmaak op na hielden. Eigenlijk was het een absurdistisch theaterdiner.
Voordat we gingen eten heeft André de receptioniste er nog van proberen te overtuigen dat er onmiddellijk actie moest worden genomen om het katje te redden dat we hoorden piepen vanaf een dak. Tot zijn verontwaardiging zou ze morgenochtend pas de onderhoudsploeg informeren. Ik denk dat het om een kitten ging wiens moeder ff aan het jagen was. Veilige plek voor een nest, hoog en droog tussen twee daken in. Als er een ladder had gestaan was hij zelf op het dak geklommen.

In de kamer nog een biertje genomen, wat gezapt en dit verslag geschreven. Enerverende dag, morgen weer vroeg op!