veilig âkomen

Alleen de letters zijn hier wat raar, hopelijk begrijpen jullie wat ik schrijf. Hmmm, de V (Vietnamese?) onderaan veranderen in een E (English?) scheelt wel ;-).
Lange reis, weinig slaap, veilig geland in resp. Singapore en Saigon. Daarna een flink tijdje wachten op het vliegveld, uurtje tukken, en daarna met een cyclo (riksja voor 1 pers.) de stad in. Twee tempels gezien (nu al tempelmoe, maar dat zal door het slaapgebrek komen)(wel nog bij een Taoistische godin van alle moeders o.i.d. voor Michelle een leuke bevalling gevraagd. Geen geld gestort in de kluis die bij elke afgod staat, dus dat zal ik nog een keer over moeten doen ;-)) en verder heel veel verkeer gehoord (ook hier is zinloos toeteren een nationale hobby) en gezien. Hoewel er wel stoplichten staan zijn die waarschijnlijk voor de sier. Toch heb ik me niet echt onveilig gevoeld, het is een soort vriendelijke wedstrijd wie voorrang krijgt, en mijn cyclobestuurder was er goed in.

Morgen gaan we een boottocht maken en overmorgen het Vietcong gangenstelsel bezoeken. Lekker vroeg op elke dag, maar aangezien mijn biologische klok niet meer weet hoe laat het is zal dat wel goed gaan.

Volgens de reisbegeleider is internetten in bijna alle hotels in Vietnam gratis, dus André rekent er al op dat ik voorlopig nog een uurtje bezig ben. Gelukkig voor hem moet ik plassen en zoute koekjes eten. Die cyclotocht duurde eindeloos en het is nu een uur of 8 geleden dat ik iets gegeten heb. Op een zuurtje en een paar nootjes na dan. Dat verklaart misschien ook mijn wazige schrijfstijl: ik ben een beetje high van de honger.

Kusjes allemaal!