Claustrofobie, zielige beren, en kroko-tasjes.

Blij te lezen dat mijn poezensnoepjes een goede gezelschapsdame hebben gevonden. IK MIS ZE VERSCHRIKKELIJK!!! Toch hier her en der aan het vreemdgaan met plaatselijke kattensoorten. Tot nu toe een Manx (zo'n kat zonder staart), een magere rooie met uitpuilende ogen als in een stripverhaal, en die op sterven na dood zijnde kitten met moederpoes in geen velden of wegen te bekennen mogen bepotelen.

Michelle, appelmoes??? Hopelijk wel zelfgemaakte dan. Probeer ook eens andere soorten fruit toe te voegen, altijd handig als je straks fruithapjes voor minimi moet gaan maken ;-) . Moet ook opeens aan banaan met Liga denken. Yukkie, maar voor jou vast een feest. Komt die zwangerschapsmisselijkheid nu pas opzetten, of heb jij toevallig appelmoes als fetish? Zoals Truus dat met patat had en Carin ooit met goulash (wat ze buiten haar zwangerschap niet lustte, daar stond ze 's nachts voor op om het uit de vriezer te halen. Simone is vast in een vorig leven een Hongaar geweest)

Over eten gesproken. Gisteren hebben we Vietnamese pannenkoek gegeten. Qua smaak en textuur nog het meest te vergelijken met een Chinese loempia. Beslag in de pan, garnalen, vlees, en uien erop. Tot slot een gote pluk taugé. Dekseltje erop, even stomen (maar blijft knapperig, wordt dan ook gebakken in grote hoveelheid olie), dubbelklappen. Het hele proces was goed te volgen want de kokkinnen zaten op de grond vlak naast de eettafeltjes.
Erbij krijg je een bord met diverse blaadjes. Iets dat op andijvie leek, en een heleboel sterk smakende blaadjes. Was ons niet duidelijk wat we er precies mee moesten doen, later zagen we dat je stukjes pannekoek in de blaadjes kunt vouwen. Wij maar denken dat dit andersom moest.
Er waren blaadjes bij die naar munt smaakten, naar spaanse peper, naar zeep, naar... De meeste smaken kon ik niet echt thuisbrengen, maar dat maakte de lol er niet minder om.
Het is nog best lastig om dit met stokjes te eten, maar we houden het toch vrij goed vol. Straks in China IS er geen gewoon bestek, dus even eelt kweken op die vingers.

Hester: Thailand zit niet in deze reis. Jammer, had er best weer een keer heen willen gaan. Het programma is zo overigens al vol genoeg.

Vanmorgen om 7 uur vertrokken voor het bezoek aan een Vietcong gangenstelsel. Het is natuurlijk een niet te missen iets hier, maar je krijgt niet echt een beeld van hoe het geweest moet zijn in die tijd. Nu durfde ik ook niet het stukje gangenstelsel van 40 meter in. Toen ik zag dat je dat stuk gehurkt moest afleggen kreeg ik het spaansbenauwd en besloot het over te slaan. André heeft zich er wel doorheen geworsteld en kwam hijgend weer boven. Hij is dan ook iets groter dan de gemiddelde Vietnamees. Er was ook nog een mangat (20 bij 40?) waar slechts 1 lid van onze groep in pastte.
Diverse boobytraps gezien, munitie, de keuken waarbij de rook via een ingenieus systeem als een soort mist een stuk verderop vrij kwam, etc. etc. Daarna nog een film uit 1967 waarbij de kant van Vietnam ook eens belicht werd. Het was dan ook een communistische propagandafilm uit die tijd. Toch is het gek, zoveel films over de oorlog gezien van Amerikaanse makelij. Moet toch ook wel iets zijn uit dit land?

Na de VC gangen door naar een tempel van een relatief nieuwe godsdienst waar ik de naam alweer van kwijt ben. Opgericht in 1924 door een soort plaatselijke paus die het land bijeen wilde houden. Symbool: een groot oog in een driehoek. Soort samenraapsel van meerdere godsdiensten. Boedisme (gele jurkjes), Taoisme (blauwe jurkjes? of rood?) en confusisme (rood?). Ook het christendom werd vertegenwoordigd, er stond in ieder geval een mannetje met een mijter op de gevel. De rest was in witte jurken, symbool voor puurheid.
De tempel zelf is een ware Efteling creatie, de muziek niet om aan te horen, de rituelen mij nogal onduidelijk. Excuus voor dit vertoon van respectloosheid, maar religie begint voor mij sowieso steeds meer een grote poppenkast te worden.

Daarna reden we door naar een steenfabriek. Niet boeiend. Toen de lunch, ook niet erg spannend. Toen een krokodillenfarm die ik liever niet gezien had. Gibbon in een kooitje, zich doodvervelend. Hele tijd z'n duimpje in de mond. Drie beren in een smerig betonnen hok. Schijnen ze de gal van te "melken". Een dierenmartelingsproces waar ik helaas al eerder wat over gehoord had. En een heleboel kroko's (of alligators, daar wil ik vanaf zijn) die alleen maar liggen te wachten tot ze een tasje / riem / schoenen worden.

Het was een intensieve dag waarvan ik eigenlijk alleen het Vietcong gedeelte niet van had willen missen.

Morgenochtend vliegen we naar Hanoi. Straks eens even kijken wat we nu weer voor spannends gaan eten, dan nog even uitbuiken op de kamer, spullen inpakken, pitten.

Kuzzen!