lederhosentee

Vanmorgen mocht ik uitslapen en mede daardoor viel ik op tijd in slaap. Misschien dat ik daardoor ook op een normale tijd wakker werd? Ik kon rustig aandoen en moeder Truus kon van de gelegenheid gebruik maken om te douchen. Neefje Borre bezighouden is geen zware taak vooral omdat hij aan één stuk door schaterlacht. Op een huilbuitje toen hij tegen mijn knie viel met zijn kin na dan. Gelukkig is hij snel te troosten door hem vast te pakken en op je schouder uit te laten huilen.

'S middags mocht ik weer op de ski's met zus. Uiterst relaxed gingen wij twee keer de debielenpiste af, dronken ergens wat, gingen een normale piste af die uitkwam bij de Lederhosenbar. Zoals de naam al doet vermoeden is dit een foute tent, maar de bediening is vriendelijk. Waar wij zaten was een poster van een blonde chick in dirndel jurkje te zien die haar rokje optilde om haar kanten slipje te showen. Dit om een beeld te krijgen.
De jagertee die ik boven dronk vond ik te zoet en te saai, warme chocomelk maak ik liever zelf, glühwein ook, dus mijn interesse werd gewekt door hun Lederhosentee. Sehr Stark. Nagvraagd of het niet zo zoet was en wel lekker kruidig. Niet na gevraagd wat er allemaal inzat. Misschien onverstandig.

We zaten best een tijd te kletsen, het was maar één beker...maar dat was genoeg. Ik werd er uitermate vrolijk van! We moesten echter nog naar de supermarkt. Ik had geen idee of ik me wel normaal kon gedragen.
Behalve de aanschaf van een erwtensoep pakket (dat op mij een bijzonder sterke aantrekkingskracht had), een vruchteloze zoektocht naar spliterwten (ik hoop maar dat snert met linzen ook lekker wordt) en het feit dat ik per se bloed sinaasappelen wilde kopen terwijl ik nog geen citruspers ontdekt had in het huisje viel de schade binnen mee.
Zus moest heel erg nodig plassen dus ik zou de boodschappen afrekenen terwijl zij zocht naar een wc. Ik had de bloed sinaasappelen niet gewogen, de kassajuffrouw wees me daarop en ging dit voor me regelen. De heftigheid van de lederhosentee kwam weer omhoog want ik zag opeens een hond die ik uitermate lief vond. Hij kwam direct toen ik 'm riep en liet zich uitgebreid knuffelen. Terwijl de kassajuffrouw heel geduldig zat te wachten, die was al lang weer terug van sinaasappelen wegen. Weer mijn entschuldigung angeboten. Gelukkig was het niet druk en een heel vriendelijke dame. Als ik weer boodschappen moet doen is het misschien een idee om me te vermommen. Of don't drink and shop aanhouden :-) .

Bij thuiskomst vroeg Michiel of ik een wijntje wilde. Ik twijfelde tussen dat of even gaan liggen. Het werd het laatste en ik heb anderhalf uur geslapen. Tot ik wakker werd van een kudde kinderhoefjes (het was maar één little Roemer pony, maar klonk als een hele stal) en een vreemde lucht. Mocht iemand ooit in Oostenrijk zijn: de gratinkaas hier is sterk af te raden. Smaakt zoals het ruikt. Toch had Michelle lekker gekookt. Rijst met cougette, ui tomaat vermengt met ei als een soort plaattaart. Die kaas erop was eeeh...jammer?

Het gaat nu wel weer met me, geen kater en ook niet meer dronken. Ik heb zo het idee dat er naast strohrum ook ghb, XTC en wietsap in die Lederhosentee gaat. Tjonge tjonge tjonge!