Bling bling, vergane glorie en..

De fietstocht rond en op het Inlemeer is een aanrader! Wij hadden mazzel met de fietsen, erg degelijke gratis van het hotel. Daar waren er maar vijf van dus velen visten naast het net. Jan & Jan wilden een her verloting maar aangezien André dit gewoon sneaky geregeld had gingen we daar natuurlijk niet in mee. Uit wraak hebben zij toen de waterdruk in onze kamer gemanipuleerd waardoor wij druppelsgewijs moesten douchen ;-). (In werkelijkheid bleek dat het management besloten had de waterdruk 's avonds eraf te halen...laten wij nu juist 's avonds het uitgebreide poedelen en scheren willen doen. Verder puik hotel dat Paradise in Nyaung Shwe)
Fietsen dus, na een stukje met de boot over, andere kant verder fietsen, berg op naar wijnboerderij, proeverij gedaan, nav het proeven besloten niets te kopen, en weer terug. Onderweg nog ergens thermale baden gezien en meneer Tso, onze lokale gids, tegengekomen met zijn schatje de bijrijder van de bus. Dat scheelde ons aanzienlijk in de kosten van de boottocht.
Dag twee het groepsexcusie. Belachelijk vol programma van 7 uur 's ochtends tot 6 ' s avonds. Boot in, zo vroeg nog wel koud maar gelukkig dekentjes. Ik heb eigenlijk geen flauw idee wat we allemaal gezien hebben. Zat uiteraard weer een hoop spiegeltjes en kraaltjes gedoe bij. Lotusworteltextiel en zijdeweeffabriek. Vooral die lotusworteltextiel was boeiend. In die wortel lopen 4 kanaaltjes waar een kleverige draad doorheen loopt. Die halen ze er behendig uit. Plakken dat rollend / spinnend aan elkaar et voila. Het is erg duur maar voelt niet prettig aan. Grover dan hennep.
Cherootfabriek. Sigaren van cherootblad (geen tabak) gevuld met tabac en / of anijs, honing, tamarinde. Was leuk. Heb daar de anijsvariant getest en ook een bosje gekocht.
De weekmarkt. Van alles en nog wat maar toch vooral gericht op de toerist. Idiote prijzen durven ze te vragen. A heeft na stevig afdingen toch nog 30 dollar betaald voor een opiumweegkit. Weegschaatje en olifantengewichtjes. We zagen eerder een veel mooiere met ook een opiumpijp erbij, maar 150 dollar... Eerder die dag heb ik trouwens ook eindelijk een souvenir voor de neefjes gevonden. Zal de verrassing niet verklappen, maar ik vind ze erg leuk! Zo leuk dat ik er 's morgens een kocht voor we de boot in stapten en bij terugkomst een tweede in dezelfde kleur om geen onmin te veroorzaken en omdat de andere kleuren ons minder aanspraken.
Padangvrouwen gezien met ringen om hun nek. Klooster van de niet meer springende katten. Drijvende tuinen. Kan best wat zijn vergeten, het was nogal veel.
'S avonds weer gegeten bij Ons Owl Grill. Heerlijk! Flatbread met humus en kipgehaktspiesjes. A een wrap en avocadosalade. Ze hadden daar een take away service en wij nog geen snacks voor de lange reisdag van gisteren dus dat ook geregeld. Viel uiteindelijk best mee hoe wij de bus uitstonken met de creamy garlic humus en de avocado tomaat knoflook dip. Alleen jammer dat de flatbreads na een dag niet meer zacht waren.
Gisteren dus een lange reisdag zonder tiererelantijnen. We moesten vanuit Inle naar Yangon, zo'n 650 km. 13 uur over gedaan met koffie, lunch en theestop. Op de nieuwe snelweg stuiterden we niet zo erg meer en ik heb heerlijk op de achterbank geslapen. De aankomst in Yangon viel tegen. Het was ook om 20:00 uur nog heel erg warm. Het hotel lijkt bij binnenkomst veelbelovend met prachtig teakhouten snijwerk. Dan de lift. Ooit spiegelglas, nu vettig besmeurd. Op de vloer gescheurd tapijt. Op de gangen naar de kamer urinegeur. De nooduitgang in de buurt van onze kamer voorzien van hangslot. (Bij de liften is nog wel een andere noodtrap godzijndank...) Kamer een balzaal met achterstallig onderhoud, vieze plee, een lamp die bij aandoen in duizenden stukjes op A's hoofd uiteen spatte.... Maar goed, alles went. Maar goed ook want we komen hier nog twee meer terug. Overmorgen en de nacht voor vertrek. Het toppunt was nog wel het eten bij de chinees die speciaal voor de groep gereserveerd was. Smerig in alle opzichten. De rest van de groep ervaarde het niet zo, wellicht zijn wij gewoon verwend of hebben smetvrees. Maar dit is vermijdbaar gelukkig.
Vandaag besloten de groepsexcursie aan ons voorbij te laten gaan en op eigen houtje de boel te verkennen. De Shwe Dagon pagode waar we vanuit de hotelkamer op uitkijken (enige positieve punt) is prachtig! Glimmerdieglim bling bling! Goud, goud en edelstenen! Best een tijd rondhangen, vooral toen A ontdekte dat er daar free wifi met een uitstekende verbinding was... Zit ie daar tussen de monikken te Simpsonnen...nu ja. Een taxi naar het oude centrum genomen omdat Richard had gezegd dat het niet beloopbaar was. Mbv zeer onhandige kopien van lonely planet kaarten onze weg proberen te vinden, iets dat uiteindelijk lukte. De sula nogwattuspagode is een herkenningspunt maar bezoek je liever niet want van de regering of de president, besmet dus. We hadden inmiddels behoort!ijke trek en konden beoogde 999noodles restaurant niet vinden maar zagen wel een 'Sun Burger'. Geen efficiënt restaurant maar wel prima burgers. Nog wat rondgesjokt volgens een wandelroute en heerlijk decadent bij The Strand, een goed onderhouden / gerestaureerd koloniaal hotel koffie en thee genuttigd. De gratis krant, de lekkere koekjes, goed internet en schoon en fris was ons de voor hier astronomische 9 dollar wel waard. De wandeling hervat langs gerechtsgebouw, Chinese wijk (markt...wat er nou chinees aan was?) en toen kwamen we aan bij de KFC. Met de vieze chinees in gedachten dan toch maar naar de vuile KFC. Weet niet precies hoe het zit, maar is geloof ik niet ethisch verantwoord. Vervuilde kip? Dit was volgens mij wel lokale kip.
André wilde graag terug lopen, zei dat het maar 2 km was, dus daar gingen we. Het was vaak onduidelijk of we goed zaten maar ter hoogte van waar de zoo zou kunnen zitten roken we dierentuin (mest) en uiteindelijk zijn we vrij efficiënt terug gelopen. Het viel reuze mee, maar Iris: stop een goede zaklamp in je handtasje! Als er al straatverlichting is heb je er weinig aan dankzij frequente stroomuitval. De stoepen zitten vol met griezelig diepe gaten. Yangon is niet voetgangersvriendelijk, ik hyperventileer nog van het oversteken van diverse wegen.
Via wat kleinere straten rondom de pagode naar hotel gelopen. Her en der geprobeerd bier te kopen maar het leek wel verboden, vlakbij het hotel eindelijk geluk. Moesten we wel weer ons leven wagen door de weg over te steken.
Morgen naar de gouden rots. Één nacht in mountain view hotel met matig of geen internet en weer terug naar hier. En dan! Het strand! Eindelijk slapen...