Gouden rots, NLD wint?

Weer terug in het Yuzana hotel dat vol zit met buitenlandse verslaggevers. Om de hoek van het hotel staat een groot scherm en er lopen honderden NLD (de partij van Nobelprijs winnares Aung San Suu Kyi) aanhangers met vlaggetjes en in rode T-shirts feest te vieren. Het schijnt dat ze gewonnen hebben of in ieder geval de overwinning geclaimd. Ik vind het bijzonder om dit wereldnieuws van zo dichtbij mee te maken. Toen we midden tussen de NLD aanhangers stonden en er regelmatig een gejuich klonk kreeg ik zelfs een beetje traantjes in de ogen. De sfeer is goed en ik hoop dat het zo blijft. Morgen vertrekken we naar de kust voor de laatste paar dagen strand en ik neem aan dat als er toch rellen uitbarsten dat eerder in Yangon zal zijn dan daar.

Gisteren vertrokken we naar de gouden rots pagoda, iets later dan gebruikelijk omdat de lokale gids, de chauffeur en de bijrijder nog moesten stemmen. De gids vertelde dat hij bij opening van het stembureau aanwezig was maar dat er al zo'n 100 mensen voor hem waren. Na een uur was hij aan de beurt en hij liet ons trots zijn in inkt gedoopte pink zien, hij had NLD gestemd. Onderweg zagen we diverse stembureaus met ellenlange rijen ervoor, je moet er wat voor over hebben als je na 25 jaar eindelijk mag stemmen!
Na een relatief korte rit met een koffieshop bij een resort waar ze zowaar een echt espresso apparaat hadden (toch knap dat de cappuccino lauw was, maar A's dubbele espresso was gelukkig bloedheet) aangekomen bij Mountain view hotel. De reisbegeleider was verkeerd geïnformeerd en wij dus ook. We zouden van de bus in een truck moeten en nog een eind lopen om er te komen, dus wij hadden de grote bagage in het Yuzana hotel achtergelaten. Een nachtje met alleen een schone onderbroek en het tandenborstel is goed te doen. Degenen die toch hun hutkoffers hadden meegesleept hoefden die alleen mee te slepen naar hun bungalette dat toch al gauw 200 meter lopen was ;-). Maar ach...wij hebben alleen maar geslapen in onze superiour double cabin. Klonk ook mooier dan het was. Bedden met om de 40 cm een balk en daarop wat bordkarton. We zijn er gelukkig niet doorheen gezakt.
De tocht naar de gouden rots was een belevenis. We werden in een open truck geladen met smalle balkjes voorzien van kussentje. En karren maar! We gingen in een noodgang de berg op met een extreem sterk stijgingspercentage. Letterlijk niet te filmen, dat heb ik maar op de terugweg gedaan die gelukkig iets minder met een noodvaart ging. Rots zelf was best boeiend, maar och...
Bij het doorluchtige restaurant van Mounyain view eerst aan het dure bier gezeten (was nergens een winkel in de buurt dus je moet wel) en mbv flink DEET-en enigszins van muggenbulten vrij gebleven. Het zat prettig in grote fauteuils, pinda's erbij, konden gelijk aanschuiven aan het diner dat goed smaakte. Na het eten blijven plakken met de Jannen en reisbegeleider Richard. Lekkere gruwelverhalen gehoord over medische ervaringen in diverse landen van Richard en leuke details over het moeten katheteriseren van oude vrouwen waar men er geen gat meer in zag van verpleegkundige Jan. Vrij laat ons bed in gevallen.
Vandaag via enorm grote liggende boeddha, oud paleis, stupa in de bamboesteigers en een rubberplantage terug naar Yangon waar we dus met onze neus in de verkiezingsoverwinning viering vielen. Zo eens kijken of het mogelijk is ergens te eten of dat iedereen aan het feesten is op straat.