Hielkloverij

Woensdag 7-11
Afgelopen nacht werd ik rond 3 uur wakker van een alarm...en vlak erna viel de stroom uit. Ik scheet bagger!
Omdat dit huisje beneden een vrij klein tweepersoonsbed en boven op een vide twee losse bedden had sliep ik beneden (met een bijbel aan elke kant van het bed, heel veilig dus) en André boven. Het licht in de badkamer was aan om die snachts te kunnen vinden via een vreemde bocht. Na de stroomuitval was het pikkedonker.
A was er niet wakker van geworden en ik durfde hem niet te roepen. Ik was er opeens van overtuigd dat we overvallen zouden worden en het leek me beter me heel stil te houden. Op een gegeven moment hoorde ik iemand aan de deur morrelen. Denk ik.
Loos alarm of het me verbeeld, er is niets gebeurd. Heb nog wel met behulp van mijn e-reader lampje de wc gevonden en daarna nog zeker een half uur liggen lezen tot ik durfde te gaan slapen. Wilde mijn tas met daarin geld en papieren onder het bed verstoppen maar dit bleek een gemetselde constructie waar een matras op lag. En door de ramen zag ik slechts de zwarte nacht…

Al te fris en fruitig was ik vandaag dus niet. Kom de bus in is weer alles bezet grondgebied. Geen handdoeken maar tassen op de gewilde plekken. Me dan maar weer met André naast mekaar op de 1,5 zitter gepropt. Met mijn voetenbankje. In de hitte. Gelukkig was het een ritje van niks met slechts één tussenstop bij een termietenheuvel.
Aankomst in Oppie Kopi (op het kopje, kopje is een heuvel) was bijzonder. De receptie annex bar was een soort Tiroler skihut met overal Jägermeister en vreemde muziek. Schlagers, ondeugende zuid Afrikaanse liedjes, Bon Jovi, Gerard Joling...heel bizar. Maar niet heel naar ofzo.
Ik besloot de rotsgravures te laten voor wat ze waren om bij te komen. Het is hier erg heet, 36c midden op de dag, en je moest er nogal voor klimmen zonder beschutting. De Himba's heb ik ook overgeslagen. André ging wel en kon verslag doen. Zo kon ik de was doen die ook weer in een poep en een scheet droog was. Dát is wel een voordeel van de droogte hier, alles verdampt direct. In Azië kan het drogen dagen duren met die hoge luchtvochtigheid. Nadeel is wel dat ik naast gewoon een droge huid nu ook pijnlijke hielkloven heb die ik niet geheeld krijg.
8-11-18
We gaan zo op weg naar het eerste kamp in Etosha, daar schijnt geen wifi/internet te zijn. Dus tot over….

XH